Kategoria gatunkowa: Pluskwy i pchły
Nazwa łacińska: Cimex lectularius
Rodzina: Pluskwowate
Opis:
Dorosłe osobniki osiągają długość 5 mm, zwiększają jednak objętość 3-6-krotnie, nasyciwszy się krwią. Mają barwę czerwono-brązową, przybiera jednak kolor purpurowy po spożyciu większej ilości krwi; posiadają dobrze wykształcone czułki, a odnóża zakończone kleszczami sprzyjają wspinaniu się po szorstkich, a nie gładkich powierzchniach.
Zachowanie:
Pluskwy domowe żywią się krwią zwierząt ciepłokrwistych. Niektóre gatunki – na przykład Cimex columbarius – atakują gniazda ptaków i nietoperzy.
Pluskwy domowe wgryzają się w odsłoniętą skórę gospodarza. Dlatego też chętniej atakują ludzi, niż porośnięte futrem zwierzęta. Potrafią doskonale się ukrywać, a ich znalezienie jest ogromnie trudne. Potrafią czekać nawet do 1 roku, by znaleźć idealnego gospodarza.
Pluskwa karmi się krwią przez 5 do 10 minut. Jej ślina zawiera środki znieczulające i antykoagulanty, które poprawiają przepływ krwi i gwarantują bezbolesność ukąszenia.
Region:
Zamieszkuje osiedla ludzkie na całym świecie.
Środowisko:
Pluskwy podróżują na ciele gospodarza; można je napotkać nie tylko w sypialni. Do domów ludzkich dostają się w walizkach, torbach, używanych meblach oraz w odzieży, przyniesionej z pralni; często podróżują w poszukiwaniu właściwego gospodarza.
Ryzyka:
Pluskwy nie są nosicielami chorób, ich ukąszenia mogą być jednak uciążliwe. Niekiedy powodują reakcje alergiczne i zakażenia wtórne w wyniku nadmiernego rozdrapywania ran po ukąszeniach.
Są tak małe, że wykrycie inwazji i całkowite ich wyeliminowanie jest niezwykle trudne.
Populacja insektów rośnie szybko, niszczy pościel i tapicerkę, plamiąc ją odchodami.
