Kategoria gatunkowa: Szkodnik latający
Nazwa łacińska: Culicidae
Rodzina: Komarowate
Opis:
Dorosły osobnik komara osiąga średnio długość 4 do 8 mm, nie przekracza jednak 16 mm. Głowa owada jest „odbiornikiem” wszelkich sygnałów zmysłowych, tutaj także mieści się ssawka w przypadku samicy. Komary są w stanie pokonywać duże odległości; uderzenia ich skrzydeł powodują powstawanie charakterystycznego dźwięku, który sygnalizuje ich obecność.
Zachowanie:
Komary lubią ciepło, odpoczywają jednak podczas najgorętszej pory dnia. Są aktywne od zmroku do świtu.
Komary wykrywają obecność źródeł pokarmu z dużej odległości poprzez detekcję:
- światła
- CO2
- zapachu
Latają słabo, stają się nieaktywne przy dużym wietrze.
Wyłącznie samice komara gryzą – potrzebują krwi, która jest źródłem wartości odżywczych, w celu złożenia jaj. Samce żywią się nektarem i innymi słodkimi substancjami. Gryząc, samica wpuszcza do krwi gospodarza ślinę zawierającą antykoagulant, który zapobiega krzepnięciu krwi i zablokowaniu ssawki. Samica jest w stanie zmagazynować ilość krwi gospodarza, przekraczającą wielokrotnie masę jej ciała.
Region:
Pochodzące z ciepłego klimatu komary są rozpowszechnione na terenie całej Australii.
Środowisko:
Larwy i poczwarki rozwijają się w wodzie. Miejscem wylęgu mogą być niewielkie, istniejące przejściowo zbiorniki wodne w pobliżu domów, stawy i strumienie. Komary żyją głównie na zewnątrz, często w pobliżu miejsca, w którym przyszły na świat.
Pokonują duże odległości w poszukiwaniu pożywienia lub idealnego miejsca na złożenie jaj. Samice wlatują do domów w poszukiwaniu pożywienia, często atakują osoby śpiące.
Ryzyka:
Komary bywają bardzo uciążliwe, nawet, jeśli ich ukąszenia nie są szkodliwe, w niektórych przypadkach jednak mogą powodować alergie oraz prowadzić do zakażeń wtórnych w przypadku rozdrapania rany.
Samice komara roznoszą choroby, w tym także zagrażające życiu. Są nosicielami tak groźnych chorób, jak:
- Malaria
- Denga
- Żółta gorączka
- Gorączka Zachodniego Nilu
- Wirus Chikungunya
